PWHT

دستورالعمل PWHT

یشتر قطعات مختلف سازه‌ ها در صنعت از طریق فرایند‌هایی مانند جوشکاری، آهنگری‎، ریخته‌ گری و… ساخته می‌ شوند. فرایند جوشکاری یکی از ضروری‌ ترین فرایندهای صنعت ساخت و ساز است.

برخی از فرایندهای عملیات حرارتی یا مکانیکی در قطعه ها تنش‌های داخلی ایجاد می‌کنند که این امر می‌تواند مخرب باشد و بر عملکرد این قطعه‌ها اثر نامطلوب گذارد. تنش‌های داخلی حاصل ممکن است، منجر به تاب برداشتن، ترک خوردن و یا شکست قطعه‌ها در تنش‌های بسیار کمتر از سطح تنش طراحی شده برای آن‌ها شوند. از جمله منابع تنش‌های داخلی عبارت‌اند از:

• غیر یکنواخت سرد شدن نقاط مختلف قطعه در ضمن کاهش دما از ناحیه آستنیت
• ماشین کاری و کار سرد
• جوشکاری

عملیات حرارتی به طور کلی به معنی افزایش یا کاهش کنترل شده دمای فلزات به منظور رسیدن به ویژگی های مکانیکی و ریزساختاری مورد نظر بدون تغییر در شکل قطعه است.

برای حذف یا کاهش تنش‌های باقیمانده از عملیات قبلی، قطعه‌های مورد نظر را برای زمان مشخص در دمایی زیر دمای بحرانی Ac₁ حرارت می‌دهند. زمان حرارت‌دهی بستگی به ابعاد قطعه و دمای تنش گیری دارد. به منظور جلوگیری از ایجاد تنش‌های حرارتی جدید و همچنین احتمال شکسته شدن یا تاب برداشتن، حرارت دادن به دمای تنش گیری و سرد کردن از آن دما باید خیلی آهسته و براساس استاندارد انجام شود. توجه به هندسه قطعه نیز ضروری است و در برخی موارد برای جلوگیری از تاب برداشتن نیاز به اجرای ساپورت کشی و تقویت سازه است. هدف از عملیات تنش گیری این نیست که تغییرات عمده ای در خواص مکانیکی قطعه ایجاد شود بلکه رفع تنش تنها توسط سازوکارهای بازیابی انجام می گیرد.